1) Hayvan Gübresi (Samra Gübre ve Kara Gübre) :
Hayvan gübresi büyük baş hayvanların dışkılarının kontrolsüz şartlarda bekletilerek yakılmasıyla elde edilmektedir. Bu gübre nem içeriğinin fazla olması nedeniyle soğuk gübreler olarak adlandırılır.
Hayvan gübresi kontrollü bir fermentasyon prosesinden geçemediği için içerdiği organik madde kalitesi düşük olmakla birlikte hastalık yapıcı unsurları ve yabancı ot tohumlarını da içerdiği için faydası yanında zararı da bulunmaktadır.
Yanma esnasında, içerdiği besin elementlerin bir kısmının uçması ve bir kısmının da yıkanması sonucu, içeriği farkirleşir. Aynı zamanda içerisinde yabancı ot tohumu NEMATOD ( PATETESLEME) gibi hastalık yapıcı unsurları bünyesinde bulundurması mümkündür.
2) Yeşil Gübreleme:
Genellikle tarla tarımı yapılan yerlerde uygulanan ve ağırlıkla toprağa azot kazandırmak amacıyla yapılan gübreleme şeklidir. Bu gübreleme şeklinde toprağa dikilen bitki yeşil iken, toprak işlenir ve toprakla karıştırılmak suretiyle gübreleme gerçekleşir. Bu uygulama genellikle yeterli su koşullarında uygulanmaktadır. Burada en çok yonca bitkisi yeşil gübre bitkisi olarak kullanılır.
3) Ferment Organik Gübre :
Organik maddelerden, kontrol altında fermentasyon işleminden geçirilerek elde edilir. Maksat humus oluşumundaki bütün bio-kimyasal reaksiyon zincirlerinin tabi olarak tezahür etmesi, böylece hümik/fülvik asitlerin açığa çıkması ve nihayetinde humus komplekslerinin oluşmasıdır.
Böyle bir fermentasyon prosesinden geçirilmiş, içerik olarak bol miktarda organik madde, organik madde derivativleri ve bitki için gerekli bütün elementleri içeren tabi bir gübre oluşur.
pH değeri 7 civarındadır. Yani asidik özelliği olmadığı gibi, ayrıca %300 civarında nem tutma özelliği kazanır.
Hastalık unsurları içermez.
Toprağın yapısını düzeltici özelliği yanında, bitki ve toprak arasında besin alış verişinde büfer özelliğine haizdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder